Naam = Hanna Oosterhof
Reactie op = de wereld van Mayanda
Reactie = Het lijkt een beetje op de wereld van Sofie. En de sfeer van Jomanda. Is dat toeval?
Naam = Peter
Reactie op = bijdrage Hanna Oosterhof
Reactie = De basis van het verhaal dateert van 1990 (geschreven met een MSX-computer...). Dat boek over Sofie verscheen veel later. En Jomanda: ik ken haar niet echt, maar het doet me denken aan Berendien uit Wisp ("Iets tegen hoofdpien? Aardappel'n!" (De Bie)). Ik denk niet dat Martijn daar zo enthousiast op gereageerd zou hebben. En over toeval zal ik het binnenkort nog wel eens hebben.
Naam = Elisabeth Mooy
Reactie op = de wereld van Mayanda
Reactie = Kan het niet sneller op Internet gezet worden, het maakt me nieuwsgierig.
Naam = Elis Kortekaas
Reactie op = bijdrage Elisabeth Mooy
Reactie = Enthousiast, hè? Nou, ik vind het dus écht niks. Als ik terug ben uit Chicago zal ik eens een hartig woordje met de heren schrijvers gaan wisselen!
Naam = Truus Veldman
Reactie op = de tekst
Reactie = De Volkskrant gaf deze site aan als lezenswaard. Fijn, ik ben pas begonnen te lezen, klik op ieder mogelijk regeltje. Dit is wat ik zoek op het, voor mij nogal vlakke, internet. Ga vooral door.......
Naam = Esther
Reactie op = de wereld van Mayanda
Reactie = Zeer verassend! Het lijkt inderdaad enigszins op de wereld van Sofie, alleen word je nu niet onderwezen, maar worden de vragen bij jezelf gedeponeerd. Ik ben zeer benieuwd naar het vervolg.
Naam = Pieter (pieter.hoogendoorn@schoolmodekleding.nl)
Reactie op = de wereld van Mayanda
Reactie = Een prachtige wereld, verbonden met de eenheid die er is. En toch verscheurd. Want onze dimensie begrijpt de volgende niet. Raakt aan, verkend, doorziet in ogenblikken van rust en stilte dat wat er meer is. Een contact vanuit kunst, vanuit de wereld van een ander. Welkom Mayanda, in de wereld van het onbegrensde. Welkom op de eindeloze weg van zien.
Naam = Truus van Klaveren
Reactie op = de discussie
Reactie = Weinig kans op discussie. Ik kom terug op mijn eerste reactie(?). Dat wil zeggen: ik betwijfel of mijn reactie juist was. Waarschijnlijk is de hele "roman" gebakken lucht. Hartelijke groeten aan alle lezers en de schrijver/schrijfster(?)
Naam = Jan Misker
Reactie op = de wereld van Mayanda
Reactie = Tsja, het is wel leuk natuurlijk. Weer eens iets anders op het net. Maar je moet uitkijken dat het geen vaag gelul wordt. Zijn er hier nog mensen die denken dat filosofie vaag moet zijn?
Naam = Sandra
Reactie op = vraag 2 / antwoord 2
Reactie = Op het eerste gezicht lijkt het een fictief verhaal, dat evenwel waar gebeurd kan zijn.
Naam = Anja vd W.
Reactie op = de tekst
Reactie = Wat bedoelt Mayanda met gesprekstechniek?
Naam = Mayanda
Reactie op = bijdrage Anja
Reactie = Beste Anja, wat ik bedoel staat eigenlijk al in de volgende zin (zie hoofdstuk 6). Ik zal het wat duidelijker laten zien aan de hand van een stukje van mijn lesmateriaal.
Naam=Walter
Reactie op=de tekst
Reactie=test
Naam = Peter
Reactie op = bijdrage Walter
Reactie = Lief hè? Zijn eerste stapjes op de digitale snelweg.... ]
Naam = Alex
Reactie op = de discussie
Reactie = Tja, wat nu ? In het algemeen vind ik het verhaal wel leuk en boeiend, maar de vragen en antwoorden op de verschillende vragen, de discussie en het iedere keer moeten wachten op een volgend hoofdstuk: ik vind het geheel er niet aantrekkelijker op worden.
Naam = Wouter
Reactie op = Alex (en eerdere kritici)
Reactie = Oké, kritiek is nuttig en stimulerend. Een nieuwe uitdaging: ik vraag elke lezer kort iets te schrijven over het merkwaardigste toeval dat haar of hem is overkomen. De pagina "Bijdrage aan de discussie leveren" heeft daarvoor een apart vak van waaruit je je verhaal rechtstreeks op de pagina "Over toeval" plaatst. Andere opmerkingen komen op de gewone discussiepagina.
Naam = Olga
Reactie op = vraag 3 / antwoord 3
Reactie = Nee, ik geloof dat dit niet toevallig is. Wanneer er dingen hierna
(of door het disscussie ervan of door het praten met anderen hierover) voor
mijn gevoel een positieve uitwerking hebben en vaak met kracht voel en weet
ik dat ik goed bezig ben. Mocht er geen reactie komen en mischien op een dood
spoor eindigen, dan is mijn aandacht en interesse ook weg. Tja, een ingewikkelde
verhaal schrijf ik phew! mischien ook niet duidelijk voor anderen. Boeiend
vind ik het verhaal nog - dus ik ga door met lezen.Bedankt.
Naam = Alex
Reactie op = vraag 3 / antwoord 3
Reactie = Ja, ik geloof wel in toeval, maar het is er allebei; soms zijn gebeurtenissen toeval, maar soms ook niet. Het overkomt me vaak en overtuigend niet toevallig, dat ik zeer sterk aan iemand zit te denken, en vervolgens de telefoon gaat en die iemand is aan de lijn. Dan is er dus wat mij betreft nog iets anders aan de hand, maar wat, dat weet ik niet.
Naam = Jolanda
Reactie op = vraag 3 / antwoord 3
Reactie = Toeval, ach natuurlijk is er een reden waarom ik bij deze pagina ben gekomen. Maar gek dat ik net een half uur geleden voor het eerst in mijn leven een boek over TAO heb opgeslagen en dat ik hier dit hoofdstuk tegenkom. Maar na het lezen van De Celestijnse Belofte, ben ik op gaan letten en 'was er wel heel veel toeval'.
Naam = Linda (psycholoog, toevallig)
Reactie op = vraag 3 / antwoord 3
Reactie = Ik weet het niet zo met al dat "filosofische" gedoe... Wat bedoelt iedereen er toch mee? En wat willen jullie er mee? Om maar eens op toeval in te gaan: nou en? Wat moet je daar nou mee, of iets wel of niet toevallig is. Is dit een bewijs dat er een God bestaat? En dat die zich dan om bibliotheekpasjes bekommert? Ik denk een bovengemiddeld deel van mijn tijd aan nadenken te spenderen, maar voor dit soort zaken loop ik niet warm. En ook niet voor raadspelletjes (vraag 1). Daar gaat het toch niet om? Dus stel ter bezinning allemaal even de volgende vragen aan jezelf:
1: Wil ik per se dat er een God is die zich met mijn dagelijks leven bemoeit? En waarom? Kom ik misschien aandacht tekort? En is dit de manier om daar mee om te gaan?
2: Wat wil ik bereiken met filosofische bespiegelingen en mededelingen daarover? Wil ik voor mezelf wijzer worden of indruk maken op derden? Dit laatste is simpel gesteld, maar dat hoeft natuurlijk niets te zeggen over de relevantie: waar zit je ego? Ego verdwijnt heus niet als je het over filosofie en spiritualiteit hebt, in plaats van over zaken en politiek. En wat de relevantie van Ego is? Heel simpel: waar leef je voor? Voor jezelf of voor je imago? Wat is belangrijker: wat je bent ten opzichte van jezelf of ten opzichte van derden: vrienden, "men" of een (fictieve) God?
Naam = Mayanda
Reactie op = bijdrage Linda
Reactie = Beste Linda, je stelt relevante vragen en dat is voor mij belangrijk omdat het me uitdaagt om mijn gedachten scherper te formuleren. Dat is meer eigen belang (innerlijke drang) dan dat ik indruk wil maken. Ik wil nog altijd liever onduidelijkheden opheffen dan ze creëren (ondanks dat ik de schijn tegen heb). Je moet voorlopig maar aannemen dat ik precies weet waar ik het over heb. Zo is vraag 1 - 'voor welk boek moet een vervolg gevonden worden' - beslist niet als raadspelletje bedoeld.
Toeval kan je helpen je te verbazen en dat is een aardige invalshoek voor het zoeken naar antwoorden op levensvragen. De paradox is helaas dat je met extra hard denken eerder het tegendeel bereikt. Het is zoiets als roepen: lees dit niet. Wat je laatste vraag betreft: het belangrijkste is dat je bent; niet meer, maar ook niet minder. Met één Ik (zie ook het antwoord op vraag 6), wat opnieuw een paradox is, want juist dan kan dat ego opgaan in de omgeving....
Naam = Arnold Cornelis
Reactie op = de discussie
Reactie = "Je kunt beter vijf jaar filosofie beoefenen dan vijf jaar in therapie zijn. Als je vijf jaar filosofie hebt gedaan dan zal men denken dat het misschien wel interessant is iets van je ideeën te vernemen. Maar als je vijf jaar in therapie bent geweest, zal men denken dat er toch wel iets met je aan de hand moet zijn." (De logica van het gevoel, Essence, Amsterdam/Brussel/Middelburg 1997)
Naam = Tanja Gommers
Reactie op = de e-maildiscussie
Reactie = Die T., dat ben ik. Mocht iemand behoefte hebben iets toe te voegen aan wat ik schrijf, dan kan hij/zij mij bereiken om het volgende e-mailadres.
Naam = Friso
Reactie op = de discussie
Reactie = Ik denk dat toeval overal is. Ik zit hier in een computerzaal met 10 computers, maar ben toevallig achter deze gaan zitten. Toevallig ligt mijn tas links van me (i.p.v. rechts). Het is zelfs toevallig dat er een kleine vlek op de tafel is waarachter ik zit. Toen ik daarnet mijn toetsenbord verschoof, schoof toevallig mijn muismat mee.
Zo kan ik natuurlijk nog wel even doorgaan. Het idee is echter, toeval bestaat niet alleen, maar alles (echt alles) is toeval. Het ligt er alleen aan op welk niveau je kijkt.
Wellicht dat een of andere fysicus meeleest en een verhaal kan houden over toevalligheid op sub-moleculair niveau, waardoor die toevalligheid overgeheveld wordt op onze neuronen. Hierdoor wordt alles wat we denken ook toevallig.
Naam = awjvdh@xs4all.nl
Reactie op = de discussie
Reactie = Ik weet niks van oosterse filosofie, maar ik maak me sterk dat ons "toeval" net zoiets is als hun "Yin-Yang": in beide gevallen gaat het over dichotome patroonherkenning in gebeurtenissen, die met elkaar, op een door eenieders hart gecomponeerde muziek een arbitraire pas-de-deux aangaan, met uitsluiting van de andere mogelijkheden, die nog veel absurdere en plausibeler choreografiën kunnen volvoeren. Enkele weken statistiek studeren (in wezen: de wetenschap van het verbandloze) biedt een verfrissend tegenwicht tegen allerlei vormen van hijgerige verbanden-zoekerij.
Naam = Ronny van Looy
Reactie op = de e-maildiscussie
Reactie = Het valt dadelijk op dat logisch, nuchter redeneren, zonder 'instinctinmenging' blijkbaar niet mogelijk is. Dit strookt met mijn overtuiging dat het menselijk vermogen tot abstraheren en verbanden leggen tussen de objecten om ons heen, geen buitengewone eigenschap is die mensen wezenlijk onderscheid van (andere) dieren. Bewustzijn is gewoon een bijverschijnsel (zelfs een onontkoombaar bijverschijnsel) van de toegenomen complexiteit van de hersenen.
Als iemand wil reageren op mijn mening dat het verschijnsel 'mens' eigenlijk het best beschreven kan worden als 'een zoogdier met uitgebreide hersenfuncties, maar nog steeds slaaf van zijn dierlijke instincten' - mijn e-mailadres is ron2560x@tornado.be .
Naam = tzu jan
Reactie op = vraag 2 / antwoord 2
Reactie = fictie of non fictie is een menselijke indeling. wat helpt die indeling de vragensteller? waarmee kan ik je helpen, vragensteller? ik twijfel of ik naar het antwoord zal kijken. [zojuist heb ik me gek gezocht naar de plaats waar ik de vragen kon beantwoorden. uiteindelijk herkende ik de plaats weer onder de discussiepagina. terwijl ik zocht bij de pagina waarop alle vragen vermeld staan. en toch, toen ik het verhaal ging lezen, twee dagen geleden, kwam ik er gemakkelijk terecht. wiens logika betreffende het opzetten van deze pagina's heb ik nu leren volgen?] [een ander probleem is het lezen van de antwoorden. van de drie keuzen, terug naar de tekst, antwoord en discussiepagina, volgde ik iedere keer weer antwoord alsof ik dat daar kon geven. is het geven van het antwoord dan belangrijker dan het deelnemen aan de discussie? hier een antwoord formuleren belangrijker dan het voor mezelf opschrijven? openbaren? communicatie mogelijk maken? anderen denkaanstoot geven? mezelf stimuleren tot een serieus antwoord omdat anderen meelezen?] [en dan nog, dit teksten scoren is een handicap. als ik in de tekst kan komen op het beeld van 'hou je mond en beleef' dan is in dit overwegend verbale vlakje niet zoveel non verbaals te realiseren, anders dan zelf te verhalen wat er gebeurt, bij mij.]
Naam = tzu jan
Reactie op = vraag 3 / antwoord 3
Reactie = hoe toevallig het is dat ik dit boek lees? tja, hoe kom ik bij de pagina van de schrijver? ik volg een link. en hoe kom ik bij die link? waarom pak ik die en die andere? omdat ik focus op onderwerpen die mij wat doen. en als ik er ben, dan bekijk ik in een fraktie van een sekonde of het past. en na de aankondiging van mogelijke interaktie in een boek - ik houd van samenleven en -leren - ga ik het eerste hoofdstuk in. de opening brengt me terug bij de ontmoeting met jet in de trein naar amsterdam. de lange blik van zeist tot amstel ... en het lezen van het boek over tantra, yoga en meditatie in de tibetaanse traditie. wat heet toeval?
Naam = tzu jan
Reactie op = de e-maildiscussie
Reactie = heb ik altijd bewustzijn. dat mocht ik willen. ik zou zeggen dat ik het vroeger meer en meer onbevangen beleefde. nu ik op een omslag of transformatie leef en ontbot of terugval - welke kleinigheid maakt het verschil? - lijkt het anders en minder voor te komen. het streven naar bewustzijn stoort mijn onbevangen. ik leer los laten, bewust zien in welk vast spoor ik vast zit. hoe ik haak aan onzekerheid en zekerheid en scheur. en op de achtergrond rommelen denkbeelden over de zin van het antwoorden. ik kom van hieruit, na het geforceerd springen naar de discussipagina en dan een blokje volg van de uit elkaar gehouden antoorden, verhalen discussie en van voor 1 maart en ook erna? en dan alleen discussies? dan overvalt me een indruk van onvolledigheid. alsof de vluchtigheid van het netwerken me raakt. 23 november het meest interaktieve punt. ergens een opmerking dat als het interessant is er nog wel vervolgen vermeld zullen worden. net het beeld van een ruïne waarin ik rondga, meespreek met een lang dood gegane levendige diskussie. mee doen met het straatleven van lang her. dat is wat ik nu doe. de interaktiemechanismen zijn er nog. maar het leven is weer ergens anders. de ziel is in een ander karma.
Naam = tzu jan
Reactie op = vraag 5 / antwoord 5
Reactie = heb ik vraag vier nu voorzien van het juiste voorkeurskeuzekopje? tja, daar treft me de vluchtigheid van de computer. vergeet ik de vraag dan wordt me dat vermeld in een apart scherm en is de ingetikte tekst verdwenen. kan ik weer opnieuw beginnen. en nooit is het antwoord gelijk. en nu komt de tekst onder een verkeerd kopje te staan, o nee, het wordt helemaal niet zichtbaar. ik schrijf voor mezelf. waar komen de krokodillen vandaan? in het antwoord plaatste je je eigen bron en dat beoordeelde je zelf. ik ken 'theepot' als een term die we ooit eens kozen als breker van teveel logies doorredeneren. castaneda beschrijft het manifest als wekker van de heks in lering. het verleggen van het energiepunt. maar goed, dit is jouw persoonlijke term voor het verbaal manifest.
Naam = tzu jan
Reactie op = vraag 6 / antwoord 6
Reactie = wat veroorzaakt vervoming? is het het denkbeeld dat ik aan mijn spiegelbeeld toevoeg? ik hecht allerhande denksels aan wat ik zie. slechts zien kost me moeite. al komt 'veroorzaakt' me wat lineair voor. het zien van het gespiegeld beeld voldoet aan de denksels die ik eraan verbind. en zo stoort mijn denken mijn zien.
Naam = tzu jan
Reactie op = vraag 7 / antwoord 7
Reactie = waarom is het schrijven voor peter minder gemakkelijk dan walter denkt? ik ben niet op het idee gekomen dat walter dat denkt. maar ja, volgens jou komt peter op dat idee. ik fantaseer. peter en walter spreken samen over de lijn van het verhaal. ieder ziet delen in de bijdragen van zichzelf en de ander die beter kunnen, niet aansluiten of wat dan ook. van een van die dialogen word ik nu getuige gemaakt. het lijkt erop dat - als peter dit vindt - hij dat nu heeft kunnen zeggen. en walter heeft kunnen bijdragen dat deze vergaande uitspraak een betekenis heeft. dat zet de verontwaardigde lezer ertoe aan om het nog eens te lezen en beter te leren zien. en peter krijgt een instelling toegedacht waar ik als lezer het mee kan doen. wat? wel, mijzelf mee identificeren. kiezen of ik vind wat peter of wat walter vindt en of ik de gevoelige peter wil zijn of de (in peters ogen) over zijn gevoeligheid heen gaande walter. tja ...
Naam = Mayanda
Reactie op = vastlopende cassetterecorder
Reactie = Mijn cassetterecorder begint af en toe te zweven en loopt vervolgens met een 'plok' vast. A-technisch als ik ben, is het enige wat ik kan bedenken er een flinke klap op geven. En zowaar: hij zegt KLIK en loopt weer als een zonnetje! Wat hebben sommige vraagstukken toch simpele oplossingen.....
Naam = tzu jan
Reactie op = vraag 8 / antwoord 8
Reactie = wat betekent: 'jezelf herinneren'? je zelf inneren, iedere keer weer? present zijn, niet herkennen maar het nieuwe in ieder 'gelijk' beeld beleven. vreemd genoeg voelt dit beantwoorden aan als een examen afleggen, vinden in mijn eigen antwoorden of in de reaktie van elk ander, dat ik het begrepen heb. het lijkt op mezelf iets opleggen, namelijk het beantwoorden. als ik naar de prijs ervan kijk, de hele tijd on-line zijn, in communicatie zijnde bezig zijn, dan verbaast het me ook dat dit gebeurt. wie ben ik dat ik dit wil doen? hoe kan het zijn dat ik niet de antwoorden op papier maak maar ze hier intik? een goede vraag, vooralsnog zonder antwoord. [komt dat omdat ik geleerd heb 'wie 'a' zegt moet (bereid zijn) ook 'b' (te) zeggen. ik begin aan het beantwoorden en - wat ik ook moge beleven gaande dit bezig zijn - maak het af.
Naam = tzu jan
Reactie op = vraag 9 / antwoord 9
Reactie = woorden beelden ze roepen associaties op gehecht aan drijfzand communiceren, woorden bieden die gemakens voorstellen, relaties betekenis geven, betekenis sturen. als ze aankomen, ontleed, begrepen, wellustig spelen in het licht van de betekenis van de betrekking tot de spreker, onbewust laten opdringen van de begrippen, het eigen begrijpen van wat ik zonder voelen wil dat het is wat ik vind dat het is. en zo ben ik voortdurend bezig om een wereld van gemengd water en zand te dienen. mijn wereld waarover jij je geen oordeel mag aanmeten. nooit wil ik weten te stikken onder het zand dat zich mengt met het levende water al zou ook dat me verstikken. en zo geef ik ze weer in het antwoord dat je toont of ik begrepen heb wat jij vind dat jij gezegd heeft. gaan we nu door met samenspreken?
Naam = tzu jan
Reactie op = vraag 10 / antwoord 10
Reactie = wie is de geheime opdrtachtgever? wie wil leren wat in dit schrijven geleerd wordt? of aangedragen om te leren? of wat ik kan leren? of wat ik leer? wij? jij schrijver? ik lezer en jullie andere lezers waarvan het opgetekende e-mail getuigt van jullie bestaan? of peter en walter (looman) en mayanda of jet en martijn waarin ik mezelf en wellicht ook anderen herken? wat is het zaad van het veranderen? van het veranderen in jezelf? en van het veranderen van de ander door je interventie in de gebruikelijke gang van zaken? moet wie veranderd instemmen? of toestemmen met de inmenging van de ander? of is de mate van instemmen of toestemmen of ontstemmen een communicatie van een (al dan niet) ingaan op de interventie? opdracht, laten maken van een boek over een onderwerp dat je bij anderen onder de aandacht wilt brengen? en pas bij de reaktie van de lezer beseffen dat er mensen zijn die door hun reakties je opdracht als schrijver versterken? maakt hen dat mede opdrachtgever? of is er de uitgever die van walter verwachtingen heeft en hem uitnodigt om weer eens wat te schrijven? en de mensen die, omdat ze geen internet hebben, hier nooit aankomen? maar zouden ze de afdruk van de hoofdstukken zien, en dan interesse voelen opwellen, dan zijn ook zij opdrachtgevers in hun verlangen naar het volgende hoofdstuk. tja, wie is de geheime opdrachtgever?
Naam = Erico
Reactie op = vraag 7 / antwoord 7
Reactie = Volgens mij is het veel simpeler, tzu jan. Er stond dat het een strikvraag was die uit het verhaal blijkt. Peter schrijft over zichzelf. Dat werpt ook een ander licht op vraag 10: alle personen vloeien ineen, inclusief de lezer.
Naam = tzu jan
Reactie op = de e-maildiscussie
Reactie = erico, bedankt voor de aanwijzing, ik ga opnieuw lezen ...
Naam = Bas Blankert 3art@xs4all.nl
Reactie op = de e-maildiscussie
Reactie = Toeval bestaat. Alle betekenis komt pas achteraf.
