Naam = edmond
E-mailadres = @
Reactie = "Je kunt nooit meer begrijpen dan waar je aan toe bent." Bij mij staat die regel in Mayanda, hoofdstuk 14 (dagboek). Er is een eerder hoofdstuk getiteld: Leren. Mayanda wil dat het schoolse leren aansluit bij de ervaring. Je zou dus eigenlijk pas Frans moeten leren op het moment dat je het nodig hebt. In veel gevallen is dat natuurlijk waar; je motivatie is dan ook optimaal. Vandaar dat er ‘s avonds zoveel cursussen op allerlei gebieden en niveaus worden gegeven.
De vraag blijft wat het minimum pakket is dat leerlingen onderwezen moet worden. Taal en rekenen, in de ruimste zin uiteraard. Maar verder? Algemene techniek? Informatica?
Mayanda d’r benadering doet leerpsychologisch denken aan de methode van Maria Montessori. Volgens de Italiaanse moet het kind "de verschillende ontwikkelingsfasen, elk met hun eigen dynamiek, actief en in eigen tempo kunnen doorleven." Daarvoor moeten de mogelijkheden in de omgeving aanwezig zijn. "Het is de taak van de opvoeder het kind te observeren, te letten op zijn interessen en innerlijke behoeften en de ‘gevoelige perioden’, d.w.z. de momenten dat het kind AAN IETS TOE IS, in het oog te houden."
De Amsterdamse Montessorischool werd dit jaar ook in hoger beroep veroordeeld de kosten van bijles aan de ouders van een leerling te vergoeden - enige duizenden guldens - , omdat de jongen een onaanvaardbare leerachterstand had opgelopen.
Dus geheel zonder risico is dit schoolsysteem niet.
Ik denk niettemin dat ik de stelling in het algemeen wel onderschrijf. Misschien zou je een verschil kunnen maken tussen "leren" en "begrijpen". Je kunt sneller iets leren dan iets begrijpen. Naarmate je meer levenservaring hebt, begrijp je bijv. meer van het gedrag van de mensen. (en ga je liever om met dieren.)
Naam = J. Willems
E-mailadres = @
Reactie = Een kritisch inteligent mens aanvaard pas dan wat hij geleerd heeft als hij het ook kan begrijpen? De makke van het regulier onderwijs is dat dat nog niet begrepen wordt!
Naam = Elise Berkvens
E-mailadres = ana.thema@inter.NL.net
Reactie = als god alles kan, kan hij dan ook een steen creeren die hij zelf niet kan dragen?:)
Naam = Jij
E-mailadres =
Reactie = Wat een dooddoener, zeg.
Naam = Anonymus
E-mailadres =
Reactie = Het belangrijke is dat je doet wat je moet doen, tenminste als je weet dat je dat moet doen. Als je weet wat je moet doen en je doet het niet, dan heb je schuld gecreëerd. Kortom: begrip veroorzaakt verantwoordelijkheid. Men moet duidelijke bewuste keuzes maken in zoverre het geweten kan dragen.
Naam = pippi
E-mailadres =
Reactie = Tjee...
ik snap wel 3 erbij 5. DAn sta je op de drie en tel je er 5 bij. Dan kom je uit op 8.
Maar 5 eraf 3 , dat kan ik niet begrijpen. Ik sta op de 5 en tel er 3 terug, dan kom ik uit op 1. Dit is fout en ik snap ook wel dat 5 er af 3 dat dat 2 moet zijn als je er 3 afhaalt, maar ik snap niet hoe ik toch ook op de 1 terecht kan komen.
Ben ik er niet aan toe?
Naam = pippi
E-mailadres =
Reactie = Dames en heren, gisteren snapte ik de som nog niet, maar vandaag heeft iemand mij de twijfelachtige positie van de 5 uitgelegd. Was ik gisteren nog niet aan begrijpen toe? Maar gisteren en vandaag zijn omkeerbaar want gisteren was vandaag en vandaag is gisteren. Wanneer was ik nou precies niet aan begrijpen toe, ook maar weer?
Naam = Daantje
E-mailadres = daantje17_232@hotmail.com
Reactie = Ik wilde graag een waargebeurd verhaal vertelen over een toevallige gebeurtenis; die zo merkwaardig is dat geen mens het geloofd.
In 1953 was er een jongen die het leven niet meer zag zitten. Hij wilde zelfmoord plegen, door van zijn eigen flatgebouw te springen. Maar beneden was een net gespannen; dat was voor de veiligheid van de glazenwassers die die dag zouden komen... Hij zou de val dus overleefd hebben.. Maar.. op de derde verdieing waren 2 mensen, zijn ouders, ruzie aan het maken. Ze bedrijgde elkaar met een pistool. Dat gebeurde wel vaker. Het pistool ging per ongeluk af, en het schot ging door het raam, raakte de jongen die naar benenden sprong in zijn borst.
Later bleek dat het pistool normaal nooit geladen was. De jongen had het zelf geladen in de hoop dat zijn ouders elkaar zouden afknallen.
Naam = Nico Hoeve
E-mailadres = branic@hetnet.nl
Reactie = Mayanda doet er beter aan haar stelling wat minder suggestief te formuleren, als ik zo vrij mag zijn na het lezen de reacties. Zij mikt met haar stelling waarschijnlijk niet op het gewone alledaagse begrijpen en leren, maar op inzicht in de mysteriën van het bestaan, de zin van het leven, de verborgen (?) bedoelingen van God en de hele rampzaligheid. Ik moest onmiddelijk denken aan de momenten van 'helder inzicht' in mijn leven die, als ze zich voordoen, inderdaad de sensatie oproepen dat ik er op dat ogenblik kennelijk aan toe was ze te begrijpen (of te herinneren?, maar dat woord heb ik uit de literatuur en staaft niet mijn ervaring, netzomin als dat 'schuld creëren' waar Erol Hofmans het over heeft). Toch heeft herinneren er wel iets mee van doen: tijdens een vakantie in Portugal liep ik een bar binnen en werd getroffen door zo'n fraai moment van 'helder inzicht' in de geheimen van het bestaan. Dit bracht zoveel enthousiasme in mij teweeg dat ik terstond een dansje maakte en lachend drankjes bestelde voor jannie-en-allevrouw, en daarna ...., daarna wist ik mij niet meer te herinneren wat dit inzicht nu wel niet was geweest. Nu, vier jaar later, weet ik het nog altijd niet.
.
.
.
Reageren?
Reacties komen automatisch hieronder te staan! 