Stelling 4

	Wekelijks stond een filosofische stelling centraal. Lezers kunnen reageren en elkaars reacties lezen. Stelling 4 luidde:

.
"Het is onmogelijk om deze stelling niet te lezen."
Naar P. Watzlawick, De pragmatische aspecten van de menselijke communicatie, 1970.

.
Korte toelichting:
Paradoxale comunicatie ("Wees spontaan", "Lees dit niet") heeft een verlammende werking op het handelen en roept frustratie of boosheid op. Tegelijkertijd kan het een vonk zijn naar meta-communicatie of een hoger bewustzijnsniveau.

Nog reageren? Reacties komen automatisch hieronder te staan.

Naam = edmond
E-mailadres = @
Reactie = Een prachtige stelling. En waar natuurlijk: hoeveel geregelde lezers van deze pagina moeten haar deze week wel hebben gezien? Waarom heeft nog geen enkele lezer op de stelling gereageerd? De toelichting over de zgn. paradoxale communicatie biedt toch genoeg aanknopingspunten? Elke geregelde bezoeker die deze stelling leest, voelt zich BETRAPT. Die bezoeker moet toegeven: "Ja, ik ben nieuwsgierig naar wat Mayanda nu weer op het menu gezet heeft." En met haar stelling geeft Mayanda er blijk van dat ze dit weet: ze doorziet haar klantjes, en in die zin oefent ze ook een beetje macht over ze uit. Ik vind het niet leuk doorzien te worden door een wildvreemde (vrouw). Een ander punt is dat de nieuwsgierigheid waarvan ik blijk geef door deze pagina te bekijken, een eigenschap is met een bedenkelijk kantje. Er zit iets in van 'onmatigheid', één van de zeven hoofdzonden. Een gebrek aan beheersing, aan maat houden. In ieder geval heb ik de onmatigheid van mijn nieuwsgierigheid ingetoomd door met een reactie bijna een week te wachten! Tot mijn verdediging zou ik trouwens ook nog kunnen zeggen dat ik een TROUWE lezer van deze bladzijde ben. Maar dat klinkt meer alsof ik een plicht vervul, wat natuurlijk niet zo is. Merkwaardig overigens dat ‘trouw’ niet een van de vier kardinale deugden is.
Naam = Esther
E-mailadres =
Reactie = Ik denk dat reageren op deze stelling de paradoxale gedachten weliswaar doorbreekt (je doet in elk geval iets), maar er niet per definitie bovenuit stijgt. Ik wil Mayanda verder niet zo zeer macht toekennen alswel een gulle lach!

Naam = Anita te Braak
E-mailadres = a.braak@elsevier.nl
Reactie = Uiteraard! Maar hoezo boosheid en frustratie, moet er juist om glimlachen!

Naam = edmond
E-mailadres = @
Reactie = Mag ik Esther en Anita - heel in het algemeen - vragen: wat veroorzaakt dan de gulle lach, resp de glimlach? Wanneer (glim)lacht de mens? (Misschien kunnen wij langs deze weg nog ergens "bovenuit stijgen")

Naam = Gelle
E-mailadres = gg.kleinikkink@minws.nl
Reactie = Eerlijk gezegd vind ik de analogie nogal slordig. Immers, voor iedereen behalve de 48 lezers van de stelling is het wel degelijk mogelijk om hem niet te lezen. Het eerste axioma van Watzlawick is toch echt iets anders. Want ook al zit je in je eentje in de kelder of in Lapland, je bent nog steeds aan het communiceren, je "daar zijn" is immers ook een communicatieve boodschap.

Naam = Esther
E-mailadres =
Reactie = Naar Edmund: het gaat om wat je inzicht of een a-ha-Erlebnis kunt noemen: het prettige gevoel dat je krijgt als je een raadsel oplost, een stapje verder - hoger - komen en dat kan ook op het gebied van levenskennis.

Naam = jurjen
E-mailadres = jcdegroot@freemail.nl
Reactie = aan mijn reactie is al te zien dat ik de stelling niet kan negeren. dit kan komen door de stelling of door de wat simpeler reden dat ik een interessante stelling zocht om op te reageren en die gevonden heb. door het plaatsen van zo'n stelling zullen sommige personen wel reageren en andere niet. en dan maakt het niet uit of ze er mee eens zijn of niet.
Naam = Jasper Bal
E-mailadres = jabal@freemail.nl
Reactie = Schitterend om te zien dat alleen uit de discussie al blijkt dat de mens (als kuddedier) een ontembare drang naar communicatie heeft. Werkelijk schitterend!

Naam = Tito
E-mailadres =
Reactie = een warheid als een koe.

Naam = jacqueline
E-mailadres =
Reactie = Ik vind de stelling nogal flauw. Bovendien heb ik 'm niet gelezen. Met gesloten ogen is deze mij via m'n buurvrouw ter oren gekomen. En blind typen kan ik ook.

Naam = Jij
E-mailadres =
Reactie = Dit soort raadplegingen doet men om te (leren) leven met de onzekerheden in het leven. Komt het antwoord in ons kraampje te pas, dan is het allemaal heel wijs en waar. Mocht de uitkomst niet zijn wat we willen, dan twijfelen we eraan of we de boodschap wel serieus moeten nemen. Toch?

Naam = Jeroen H
E-mailadres =
Reactie = Schitterend Jacqueline! Ironie is een zwaar onderschatte (en misbruikte) methode. Me dunkt wordt er gewoon misbruik gemaakt van het feit dat elke causale uitspraak met een axioma moet beginnen. Er is gewoon geen sprake van een paradox, of ze zit in de boodschap zelf en heeft dan geen betrekking op de communicatie op zich. Het blijft mogelijk deze stelling te lezen. Wat eruit begrepen kan worden is een andere zaak.

Naam = pippi
E-mailadres =
Reactie = ik schrijf de stelling op en druk hem onder ieders neus. dan roep ik: grapje !

Naam = Vlaming
E-mailadres =
Reactie = Welke stelling?

Naam = yasmien
E-mailadres = yasmienhoffmeister@hotmail.com
Reactie = :) De onmogelijkheid om niet te communiceren...

Naam = Liselotte
E-mailadres = l_kok_@hotmail.com
Reactie = Ik moest ook glimlachen om deze stelling, te meer omdat ik de stellingen van Watzlawick wel ken. Ik ben op deze site gekomen toen ik op zoek was naar de 5 axioma's van Watzlawick, nl axioma 5 (gaat over de relatie tussen twee deelnemers van een vorm van communicatie). In mijn mening kan de relatie tussen arts en patient (waar het mij om gaat in dit geval) zowel complementair als symmetrisch zijn. Complementair als de arts verteld over de behandeling, wat er gaat gebeuren. Symmetrisch als arts en patient het over hun echtgenoten hebben en hoe het gaat met de kinderen. Is iemand het hier niet mee eens, dan wil ik dat graag horen! Moet namelijk een opdracht hierover inleveren en vind het een interessant onderwerp. Alvast bedankt!

Naam = Wiegert
E-mailadres =
Reactie = En ook ik kom hier vanwege een studie opdracht. Maar wat ik van jouw stelling ook vind, de discussie zal (als we het goed doen) altijd analoog blijven aan degene van schrodingers kat. Dat beest achtervolgde me de afgelopen paar dagen toch wel (gewoonlijk wordt er via de doos/box naar gerefereerd). Oftewel, iemand die de site nog niet heeft gezien, heeft deze de stelling gelezen? Die onbepaaldheid maakt het leven misschien wel leuk. En dan zitten we alweer bijna in de fysica, door richting Heisenberg te denken... Maar bedankt voor je leuke stelling!

Naam = Jantien Silver
E-mailadres = jantiensilver@yahoo.com
Reactie = Is de vraag: "Is dit paradoxaal genoeg?" een paradox? Deze vraag werd geformuleerd nadat ik iemand naar een voorbeeld van een paradox had gevraagd en eerst een aantal onbevredigende voorbeelden voorgeschoteld had gekregen. Mij leek dit een typisch voorbeeld van een paradox. Klopt dat?

Naam = Huub de Bel
E-mailadres =
Reactie = Bedoelt u te zeggen dat je niet kunt/mag ontkennen wat je waarneemt?

Naam = Anita te Braak - de echte
E-mailadres =
Reactie = Zeg 'Anita te Braak' wil je NIET onder mijn naam en (oude) email adres je pruttel spuien svp?!

Op verzoek: het aantal keren dat deze stelling gelezen werd:

Introductie De stellingen Toeval? Mayanda, de roman Reageren
.

.
.
.